Пышнае свята - штогадовая сустрэча з ветэранамі працы Смаргонскай ЦРА №99 - быў арганізаваны і сёлета пры падтрымцы адміністрацыі і прафзвязнага камітэта Гродзенскага РУП «Фармацыя».
Свята адбылося, і ён не быў «фармальным». Можа, збольшага, таму, што Смаргонь - горад маленькі, усяго каля сарака тысяч насельніцтва, і мы шмат што ведаем і чутны сябар пра сябра. Цягам усяго года калектыў не губляе з вачэй нашых ветэранаў, і дапамагае ім, калі ў гэтым ёсць патрэба.
Аднак, не думаеце ж вы, што нашы былыя калегі сядзяць на канапах ля тэлевізараў і нічым не заняты? Так, некаторыя з іх маюць праблемы з перасоўваннем, але астатнія... Іх не заспееш ля тэлефона, таму, папярэдняе "абтэлефаноўванне" пра свята пачынаецца за тыдзень-паўтары да сустрэчы.
Нашы дарагія і любыя калегі-ветэраны... Яны застаюцца такімі ж свойлівымі, таварыскімі, добрымі... Шчыра цешацца сустрэчы, накрытаму сталу, віншаванням адміністрацыі, прафзвязнага цэхкама, сваіх калегаў. Дзівяцца навінам: ж за гэтыя гады шмат што карэнным чынам змянілася. А пачыналі сваю працоўную чыннасць некаторыя з іх вельмі даўно.
Вось, прыкладам, Вольга Савельеўна Мінкоўская: на працу ў Смаргонь яна прыехала ў 1952 годзе, скончыла працоўную чыннасць у пасады намесніка загадніка ЦРА №99 праз чатыры з паловай дзесяцігоддзя. А ў памяці ў яе - усе падзеі захоўваюцца дагэтуль.
Улічваючы, што ўсе значныя месцы Смаргоншчыны ім знаёмыя, дый не ўсім здароўі дазваляе доўгія пешыя ці аўтамабільныя шпацыры, сустрэча праходзіла ў камунікаванні з калегамі былымі, цяперашнімі супрацоўнікамі, маленькімі фотасесіямі, інфармацыяй пра некаторыя навіны.
И самое главное - обмен улыбками...
О, "если б молодость знала, если б старость могла..."
"Нет, мы не старики и старушки", - сказали они: "Мы - ветераны труда".
В. Чапелкіна