Вірусныя гепатыты – гэта інфекцыйныя захворванні, выкліканыя вірусамі А,В,С,Д,Е,F.G.
У Рэспубліцы Беларусь найчасцей сустракаюцца вірусы А,В,С,Д
Гепатыты А і E шырацца фекальна-аральным шляхам - энтэральна - пры ўжытку вады ці прадуктаў, забруджаных вірусамі, таму захворванне ўзнікае пры невыкананні элементарнай асабістай гігіены ці парушэнні санітарных правіл прыгатаванні ежы.
Гепатыт А, зазвычай, не выклікае цяжкіх наступстваў, не пераходзіць у хранічную форму.
Асноўная мера прафілактыкі – выкананне гігіены, мыццё рук і прадуктаў, дастатковая тэрмічная апрацоўка пры гатаванніежы. Найболей эфектыўна - правядзенне вакцынацыі супраць гепатыту «А».
Гепатыт E таксама шырыцца фекальна-аральным шляхам, часцей сустракаецца ў гарачых краінах з дрэнным водазабеспячэннем і асабліва небяспечны для цяжарных кабет, у якіх гэта захворванне працякае крайне цяжка і можа прывесці да згубы і кабеты і плёну. Прафілактыка тая ж, што і пры гепатыце А.
Група вірусных гепатытаў, што часта сустракаюцца ў Беларусі – гепатыты В,С,Д - характарызуецца цяжкай паразай печані, працяглай хранічнай плынню, сур'ёзнымі ўскладненнямі. Заражэнне гэтымі выглядамі вірусаў адбываецца праз'інфекцыяваную кроў - парэнтэральна.
Да групы рызыкі заражэння парэнтэральнымі гепатытамі ставяцца:
- спажыўцы ін'екцыйных наркотыкаў;
- асобы, што атрымваюць донарскую кроў, гемадыяліз;
- людзі, якія зрабілі пірсінг ці татуяванку нестэрыльнымі прыладамі;
- медычныя працаўнікі, якія маюць кантакт з інфекцыяванай крывёй;
- дзеці, народжаныя ад матак, інфекцыяваных вірусам гепатыту;
- асобы, што маюць полавы кантакт з інфекцыяваным партнёрам, асабліва пры анальным сэксе;
- найвялікай рызыцы заражэння падпадаюць людзі, якія часта і бязладна змяняюць полавых партнёраў;
- людзі, якія выкарыстоўваюць агульныя з хворым прадметы асабістай гігіены-брытвы, нажніцы, зубныя шчоткі, - на якіхмогуць заставацца часцінкі заражанай крыві.
Заражэнне парэнтэральнымі віруснымі гепатытамі можа прайсці неўпрыкмет для пацыента, часта захворванне працякаебессімптомна, пры добрым агульным самаадчуванні, Выявіць, што чалавек інфекцыяваны, можна выпадковае прывыяўленні ў крыві антыгену віруса гепатыту «В» ці антыцелаў да віруса гепатыту «С». Мільёны людзей заражаны вірусамі гепатытаў і не ведаюць пра гэта. Вірусы парэнтэральных гепатытаў небяспечныя тым, што пры працяглай плыні яны прыводзяць да развіцця хранічнага гепатыту, а потым – да цырозу печані, у некаторых выпадках – да злаякаснай пухліныў печані.
У тыповых выпадках востры гепатыт «B» пачынаецца з падвышэння тэмпературы, слабасці, млоснасці, рыготы, павелічэння печані, пацямненні мачы і жаўтухі. Пры спрыяльнай плыні можа наступіць акрыянне, але часта развіваеццахранічны гепатыт. Для прафілактыкі віруснага гепатыту «B» існуюць эфектыўныя вакцыны. У Рэспубліцы Беларусь нованароджаных прышчапляюць у першыя суткі жыцця.
Найболей цяжкай формай віруснага гепатыту з'яўляецца гепатыт «C», бо толькі 10% захварэлых вылечваюццасамастойна, у астатніх развіваецца хранічны запаленчы працэс у печані, які ў 20% пераходзіць у цыроз. Існуе 6 генатыпаў і некалькі падтыпаў віруса гепатыту «C», таму пакуль супраць яго няма вакцыны. Хворым гепатытам «C» трэба рэгулярнавыконваць абследаванне: біяхімічны аналіз крыві, УГД печані, абследаванне страўніка, каб не прапусціць абвастрэнне іпрагрэсаванне захворвання.
Для прафілактыкі захворвання трэба помніць:
- прыняць усе меры, каб засцерагчы атачальных і сваіх блізкіх;
- не карыстацца чужымі прадметамі асабістай гігіены;
- пірсінг і татуяванку вырабляць толькі стэрыльнымі прыладамі;
- апрацоўваць і зачыняць кожныя парэзы і адкрытыя раны;
- карыстацца бар'ернымі супрацьзачаткавымі сродкамі.