4 снежня 1990 года Генеральная Асамблея ААН у сваёй рэзалюцыі 45/106 пастанавіла лічыць 1 кастрычніка Міжнародным днём пажылых людзей (International Day of Older Persons), дзеля прыцягнення ўвагі грамадскасці да праблем людзей пажылога ўзросту. Спачатку гэту дату сталі адзначаць у Еўропе, потым у Амерыцы, а пад канец 1990-х гадоў вужы ва ўсім свеце. Трэба таксама адзначыць, што кожны год імпрэзы Дня прысвечаны пэўнай тэме. Паводле дадзеных ААН, за апошнія дзесяцігоддзі склад сусветнага насельніцтва рэзка змяніўся, працягласць жыцця на агульнасусветным роўні павялічылася з 46 да 68 гадоў і, як прагназуецца, дасягне 81 года да канца цяперашняга стагоддзя. У наш час у свеце налічваецца амаль 700 мільёнаў чалавек старэй 60 гадоў, а да 2050 года колькасць такіх людзей дасягне двух мільярдаў, што складзе больш 20% сусветнага насельніцтва. Прытым, калі верыць прагнозам адмыслоўцаў, да 2050 года ўпершыню за ўсю гісторыю чалавецтва людзі старэй 60 гадоў у свеце апынуцца шматлічай дзяцей. Усё гэта сведчыць пра тое, што патрэбам і праблемам многіх пажылых людзей трэба надаваць адменную ўвагу. Не менш важным з'яўляецца і тая акалічнасць, што большасць мужчынаў і кабет пажылога веку могуць і далей уносіць найважны ўнёсак у функцыянаванне грамадства, калі ім будуць гарантаваны для гэтага адпаведныя ўмовы.
Паводле дадзеных Нацыянальнага статыстычнага камітэта ў Рэспубліцы Беларусь жывуць 1,9 млн. чалавек у веку 60 гадоў і старэй, што складае 19,9% колькасці насельніцтва краіны. За апошнія 10 гадоў колькасць людзей пажылога веку павялічылася ў краіне на 4,2%. Агульнай заканамернасцю змены ўзроставага складу насельніцтва Рэспублікі з'яўляецца яго старэнне. Увага да праблем пажылых людзей скіравана на ўзмацненне эфектыўнасці падавання робленай ім дапамогі.