Калі ты абіраеш шлях медычнага працаўніка, – ты абіраеш не проста прафесію, а стыль жыцця, склад думак, гатовасць дапамагаць іншым. Сёння ў гонар прафесійнага свята людзей, чый лёс злучаны з выратаваннем здароўя і жыцця людзей, з медыцынай, мы хочам успомніць, як пачыналася станаўленне ў прафесіі супрацоўнікаў Гродзенскага РУП “Фармацыя” і чаму з пакалення ў пакаленне шмат хто з іх абіраюць фармацэўтычная справа і веды. Вы гатовы акунуцца ў свет правізараў і фармацэўтаў? Тады пачнём.
Гродзенскае РУП ”Фармацыя” ганарыцца сваімі супрацоўнікамі і фармацэўтычнымі дынастыямі, якіх на прадпрыемстве нямала. Усе мы, – каманда з адной вялікай мэтай – бараніць і ратаваць здароўе людзей.
Гісторыя гэтай фармацэўтычнай дынастыі бярэ пачатак з 1917 года. І сёння правізарам-рэцэптарам у аптэцы №253 г.Гродна працуе Барысяевіч Тамара Іванаўна. Усе тры дачкі гэтага дасведчанага адмыслоўца таксама выбралі фармацэўтычны шлях. Тамара Іванаўна ўспамінае:
“Першым прадстаўніком нашай дынастыі з'яўляецца Бароўскіх Аляксей Аляксандравіч. Нарадзіўся ён у 1917 годзе на Урале. Скончыў Пермскі фармацэўтычны ўніверсітэт. У войска пайшоў у 1939 годзе, служыў у пасады намесніка начальніка па забеспячэнні каля 16 гадоў, з'яўляўся ўдзельнікам Вялікай айчыннай вайны."
Сама Тамара Іванаўна таксама скончыла Пермскі Фармацэўтычны інстытут, гады навучання яна ўспамінае вельмі цёпла: “Ах, гэта былі лепшыя гады майго жыцця. У групе склалася сяброўства з дзяўчынамі з групы, яны часта бывалі ў нас...”
Прафесійны шлях Тамары Іванаўны непарыўна злучаны з ваярскай службай. Атрымаўшы дыплом пасля пятага курса, з'ехала да мужа. На той момант ён служыў у ГДР. З ліпеня 1968 года працавала начальнікам ваярскай аптэкі.
Па жывых, насычаных успамінах Тамары Іванаўны ў гэты перыяд можна здымаць поўнаметражны фільм. З 1987 года сям'я пераехала ў Гродна, у гэтым горадзе Тамара Іванаўна працуе дагэтуль. Любоў да прафесіі, жаданне быць карыснай людзям, – зусім нядзіўна, што ўсе тры дачкі Тамары Іванаўны абралі фармацэўтычны шлях.
Старэйшая дачка Лада працуе ў буйнай фармацэўтычнай кампаніі г.Самара намеснікам кіраўніка аптэкі, – “Мой прынцып – трэба кахаць сваю прафесію, тады ўсё атрымаецца!” Выдатны дэвіз, пагодзіцеся!
Сярэдняя дачка Кацярына ўспамінае: “З дзіцячых гадоў я ведала, што буду насіць белы халат. Мяне прыцягвала медыцына, падабалася ў школе быць санітарам, насіць сумачку з чырвоным крыжам, на ляльках праводзіць аперацыі.” Багаты працоўны шлях Кацярыны ад фармацэўта аптэкі №135 г.Гродна да кіраўніка аптэкай №250 толькі пацвярджае яе цягу да медыцыны. Цяпер Кацярына Станіславаўна з'яўляецца старшынёй Першай прафсаюзнай арганізацыі Гродзенскага РУП “Фармацыя”.
Нядзіва, што малодшая дачка Ганна адзначае: “Я знаёмая з гэтай прафесіяй даўно, можна сказаць з дзяцінства. Яшчэ тады я з задавальненнем гуляла ў фармацэўта, але разумела, што гэта прафесія агадвае сур'ёзнае дачыненне да лекаў і працэсу лячэння.” Цяпер Ганна Станіславаўна працуе правізарам-рэцэптарам аптэкі №159 г.Гродна.
Кожная з фармацэўтычных дынастый прадпрыемства асцярожна захоўвае гісторыю сваёй сям'і, сакрэты неверагоднага кахання да прафесіі, веды пра лекавыя сродкі і іх уласцівасці, – і, што самае галоўнае, – жаданне дапамагаць і быць карысным людзям!
У Дзень медычнага працаўніка шмат хто з нас успамінае свае першыя працоўныя месцы, пачатак працоўнага шляху, прапануем зрабіць гэта разам з дапамогай імправізаванай “машыны часу”, – рэтра-фота супрацоўнікаў Гродзенскага РУП “Фармацыя”.
