Напярэдадні Дня Вялікай Перамогі, 5 мая 2023 года, па традыцыі, спецыялісты Гродзенскага РУП «Фармацыя» наведалі ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны. У госці да сведкаў тых гераічных падзей мінулага прышлі намеснiк генеральнага дырэктара Гродзенскага РУП «Фармацыя» Зарэцкая Таццяна Аляксандраўна, старшыня першаснай прафсаюзнай арганiзацыей Гродзенскага РУП «Фармацыя» Жытко Марыя Аляксандраўна, сакратар першаснай арганiзацыей ООБРСМ Гродзенскага РУП «Фармацыя», Дзмітрый Фёдаравіч Пабярэжны, а таксама малады спецыяліст Кацярына Валер'еўна Саковіч.
Спачатку спецыялісты прыйшлі ў госці да Радковай Ліліі Андрээўны, якая воляю лёсу аказалася вязніцаю канцлагера ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Лілія Андрэеўна нарадзілася ў Бабруйску. Тата працаваў на пошце, маці была хатняй гаспадыняй. Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, ёй было ўсяго два года. Бацьку расстралялі ў першыя дні войны, а сям'я трапіла ў нямецкі канцлагер, дзе давялося прайсці вельмi цяжкiя выпрабаванні. На шчасце, дзякуючы Вялікай Перамозе, усё гэта ўжо далека ў мiнулым. Надалей разам з мужам-вайскоўцам Лілія Андрэеўна шмат падарожнічала, жыла ў 7 гарадах Беларусі і на Далёкім Усходзе. Нягледзячы на шаноўны ўзрост — 84 года, Лілія Андрэеўна выглядае проста выдатна! І да таго ж яна гасцінная гаспадыня і незвычайная майстарка! Яна частавала гасцей дамашнiм пірагом, цукеркамі і цудоўнай гарбатай. За прыемнай гутаркай час праляцеў непрыкметна. Лілія Андрэеўна расказвала пра сваю дружную, вялікую, сям'ю, успамінала фармацэўтычныя будні, дзівіла гасцей дызайнерскімі вырабамі ўласнай вытворчасці і дзіўнымі кветкавымі кампазіцыямі на дачы.
Далей спецыялісты прадпрыемства наведалі Віктара Сцяпанавіча Акімава, якому зусім хутка споўніцца 105 гадоў. Сустрэла актывістаў Гродзенскага РУП «Фармацыя» яго дачка, Валянціна Віктараўна. Гісторыя жыцця Віктара Сцяпанавіча поўная віроў і велізарнай працавітасці. Нарадзіўся доўгажыхар у Сімбірску. Яго бацька, зброевы майстар, загінуў на фронце ў Цюмені ў Грамадзянскую вайну. Сам доўгажыхар стаў вайсковым музыкантам і граў на кларнеце і саксафоне, служыў у аркестры. У час вайны полк Віктара Сцяпанавiча пабілі немцы, выжылі нешматлікія, у сам ён трапіў у палон, дзе выпрабаваў моцныя пазбаўленні, але дачакаўся Вялікай Перамогі. Нягледзячы на павыпаданыя на яго лёс цяжкасці, Віктар Сцяпанавіч захаваў пазітыў і бадзёрасць духу, спагадлівасць і дабрыню. Ветэраны шчыра дзякавалі за ўвагу, чуйнае добрае дачыненне Гродзенскага РУП «Фармацыя».
Дзень Вялікай Перамогі, – не проста ўрачыстая дата і нагода аддаць даніну памяці…За гэтым днём стаяць неверагодныя гісторыі, мільёны лёсаў, напоўненыя драматызмам і самаадданасцю, трагедыямі і шчасцем, слязьмі і гора, і радасці, гераічнасці, нязнанай сілы духу і подзвігаў. Гэта дата, якая нас яднае і дапамагае пераадольваць няпростыя часы, і гэты бясспрэчны довад таго, мір - вялікая і неаспрэчная каштоўнасць!
Нізкі паклон пераможцам Вялікай Айчыннай вайны, героям, ветэранам, усім салдатам, людзям, дзякуючы якім мы сёння можам жыць і быць шчаслівымі… Дзякуй за Перамогу!