Шляхі гісторыі невыведныя, яны змяняюць жыцці і лёсы людзей, гарадоў і краін. Але і на гэтых шляхах узнікаюць падзеі, што перагортваюць свет і вызначаюць яго далейшае развіццё. Перамога ў Вялікай айчыннай вайне – адно з найвялікіх вычынаў, якія толькі бачыла чалавецтва, і трагічных, і вялікіх… Памяць пра Перамогу захоўваецца і будзе жыць ува ўсім, што нас атачае, – у глыбокіх вачах ветэранаў, у несмяротным вечным агні, у колерах на магіле невядомага салдата, у кнігах, фільмах, карцінах, музыцы, у дзіцячых усмешках, і ў нас з Вамі…пакуль мы помнім...
Напярэдадні 75-годдзя Вялікай Перамогі, 7 траўня 2020 года, намеснік генеральнага дырэктара Гродзенскага РУП «Фармацыя» Таццяна Зарэцкая, старшыня прафсаюзнага камітэта Кацярына Барысяевич павіншавалі са святам Вялікай Перамогі ветэранаў прадпрыемства.
Радкова Лілія Андрэеўна – воляю лёсу вязень канцлагера, але тым не менш актыўны, чароўны і пазітыўны чалавек. Лілія Андрэеўна нарадзілася ў Бабруйску. Тата працаваў на пошце, маці была хатняй гаспадыняй. Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, ёй было ўсяго два гады. Бацьку расстралялі ў першыя дні войны, а сям'я трапіла ў нямецкі канцлагер, дзе давялося прайсці неверагодныя выпрабаванні. На шчасце, дзякуючы Вялікай Перамозе, усё гэта ўжо ззаду.
Віктару Сцяпанавічу Акімаву 102 гады. Сустрэла актывістаў Гродзенскага РУП «Фармацыя» яго дачка, Валянціна Віктараўна. Гісторыя жыцця Віктара Сцяпанавіча поўная віроў і велізарнай працавітасці. Нарадзіўся даўгавечнік у Сімбірску. Яго бацька, зброевы майстар, загінуў на фронце ў Цюмені ў Грамадзянскую вайну.Яго мама прыбірала класы ў інтэрнаце, потым уладкавалася кухаркай да настаўніка французскай мовы, па ўспамінах Віктара Сцяпанавіча, маткі было цяжка падымаць сына ў нялёгкі час. Сам даўгавечнік стаў вайсковым музыкантам і граў на кларнеце і саксафоне, служыў у аркестры. Падчас вайны полк Віктара Сцяпанавіча пабілі немцы, выжылі нешматлікія, а сам ён трапіў у палон, дзе выпрабаваў неверагодныя пазбаўленні, але дачакаўся Вялікай Перамогі.
Ветэраны з задавальненнем мелі зносіны з актывістамі прадпрыемства, шчыра дзякавалі за ўвагу, чуйную добрую дачыненне Гродзенскага РУП «Фармацыя».
75 гадоў Вялікай Перамогі, – не проста ўрачыстая дата і нагода аддаць даніну памяці…За гэтымі лічбамі стаяць неверагодныя гісторыі, мільёны лёсаў, напоўненыя драматызмам і самаадданасцю, трагедыямі і шчасцем, слязьмі і гора, і радасці, гераічнасці, нязнанай сілы духу і вычынаў. Гэта дата, якая нас яднае і дапамагае пераадольваць няпростыя часы, і гэта бясспрэчны довад таго, што ўсё магчыма, калі мы разам.
Нізкі паклон пераможцам Вялікай айчыннай вайны, героям, ветэранам, усім салдатам, людзям, дзякуючы якім мы сёння можам жыць і быць шчаслівымі… Дзякуй за Перамогу!
