Ёсць такая думка, што каханне да людзей пачынаецца з кахання да прыроды, захаплення яе прыгажосцю і гармоніяй, якое напаўняе душу да краю і дорыць радасць і спакой іншым. Парасткі гэтага адчування закладваюцца яшчэ ў раннім дзяцінстве і ўсходзяць усё жыццё, а людзі, якія валодаюць такім неацэнным дарункам, робяцца крыніцай клопату, цяпла і радасці для атачальных. І цяпер хочацца расказаць пра такога светлага чалавека, які 12 ліпеня святкуе 55-гадовы юбілей…
Валянціна Эдуардаўна Петрушкевіч – правізар інфармацыйна-даведкавага аддзела, пісьменны адмысловец і прафесіянал высокага роўня. Штодня яна дае поўныя кансультацыі насельніцтву па наяўнасці лекавых сродкаў у аптэках, адказвае на ўсе пытанні, выслухвае і раіць па адным нумары даведкавай службы дзяржаўных аптэк 169.
Нарадзілася Валянціна Эдуардаўна ў Шчучынскім раёне, у маленькай, але неверагодна маляўнічай вёсачцы, аточанай лесам, рэчкай і непаўторнымі краявідамі. І на працягу ўсяго жыцця Малая Радзіма дае імянінніцы сілы, натхняе і сілкуе энергіяй Валянціну Эдуардаўну. З выбарам прафесійнага шляху злучана незвычайная і цікавая гісторыя. Бацька імянінніцы працаваў кіроўцам і развозіў малако ў суседнія населеныя пункты, у тым ліку і ў вёску Васілішкі. Калі ў сям'і было трое дзяцей, то бацьку часта даводзілася ў аптэцы №34 купляць патрэбныя лекі ці проста саладосці ў выглядзе гематагену, каб пацешыць дзяцей. І штораз, заходзячы ў аптэку, ён захапляўся той непаўторнай, спакойнай атмасферай, якая там панавала, а таксама багатымі ведамі і ўменнем знаходзіць кожны прэпарат на сотнях паліц. Цалкам натуральна, што калі стала пытанне выбару прафесіі для дачкі, менавіта праца фармацэўтычнага адмыслоўца апынулася ў цэнтры ўвагі.
Хоць Валянціна Эдуардаўна адзначае, што таксама хацела стаць і бібліятэкарам, бо вельмі кахае чытаць кнігі, каханне да якіх ёй прышчапіла мама. У 1979 годзе імянінніца паступіла ў Магілёўскую медычную вучэльню і з першых дзён была проста зачаравана атмасферай «аптэкарскай справы», асаблівае тэхналогіяй лекавых сродкаў. У 1982 годзе яна паступіла на працу ў аддзел рэалізацыі аптэчнага склада, і паралельна скончыла Віцебскі медычны інстытут. Пасля гэтага Валянціна Эдуардаўна працавала ў пасады намесніка які кіруе прыёмнага аддзела аптэчнага склада. Потым паступіла цікавая прапанова ўзначаліць аптэку ў паліклініцы вайскова-медычнай службы, з якім яна пагадзілася. У гэтай пасадзе Валянціна Эдуардаўна прапрацавала 12 гадоў да моманту зачынення, пасля чаго стала якая кіруе аптэкай у 1 гарадскім шпіталі. Паводле слоў імянінніцы праца ў арганізацыі аховы здароўя – добры досвед, які даў разуменне таго, што лекавы сродак – гэта не просты сродак для лячэння, але і выратаванні жыцця чалавека і наколькі важна, каб яно ў час было дастаўлена до пацыента. Але таксама адзначае, што марыла пра працу на прадпрыемстве «Фармацыя», таму на прапанову вярнуцца ў родны калектыў і папрацаваць на «Даведцы» з радасцю пагадзілася.
Валянціна Эдуардаўна разам з мужам выгадавалі і выхавалі выдатнага сына Мікалая, які пайшоў па ступнях мамы і таксама выбраў прафесію правізара.
У вольны час Валянціна Эдуардаўна кахае пабыць на прыродзе, і адпачынку на курортах аддае перавагу працу на зямлі, на лецішчы, ж выгадаваць з маленькага зярнятка сапраўдную, прыгожую расліну, – сапраўднае дзіва! Ну і, вядома, кнігі… Добрая кніга (класіка ці жаночы раман) дорыць імянінніцы масу ўражанняў і надоўга выносіць у «свой свет».
Вядома, у адным артыкуле не атрымаецца цалкам расказаць пра Валянціну Эдуардаўну, пра яе жыццё, захапленнях, гісторыях, пра бясконцае каханне да прыроды, пра сілу духу і характар, але мы заўдзячваем яе за тое цяпло і мудрасць, якую яна нам дорыць кожны дзень і шчыра жаданы моцнага здароўя ёй і блізкім, росквіты, пазітыва, радасных эмоцый, пабольш дабрыні і няхай у на жыццёвым шляху будзе пабольш сонечных дзён. Са святам! З юбілеем!
З павагай,
калектыў інфармацыйна-даведкавага аддзела
