Роўна праз год, 23-24 чэрвеня 2017 года, зноў сустрэліся каманды два рэспубліканскія прадпрыемства «Фармацыя» - Гродзенскі і Брэсцкі. У мінулым годзе сустрэча праходзіла на гродзенскай зямлі, а ў гэты раз гродзенцы адправіліся ў Брэст. Мяжа паміж двума «Фармацыямі» існуе толькі геаграфічная, а так пануе дружба, паразуменне, падтрымка, павага адзін да аднаго і жаданне да ўзаемных зносін работнікаў дзвюх буйных прадпрыемстваў.
Сустрэліся не толькі моладзевыя каманды дзвюх «Фармацый», але і кіраўнікі, начальнікі службаў кіравання, аптэк. Павышэнне ўзроўню ўзаемадзеяння паміж супрацоўнікамі Гродзенскага і Брэсцкага РУП "Фармацый", далейшае фарміраванне карпаратыўнага духу ў калектывах прадпрыемстваў, пераемнасці паміж пакаленнямі, раскрыццё творчага і інтэлектуальнага патэнцыялу работнікаў, павышэнне эфектыўнасці каманднай працы, - такія мэты ставілі арганізатары фестывалю, і вынік атрымаўся выдатны!
Дэлегацыя брэсцкіх калег на чале з намеснікам генеральнага дырэктара Марынай Кулічык гасцінна сустракала нас на мяжы дзвюх абласцей хлебам-соллю, музыкай, усмешкамі і цёплымі словамі прыёму. Паказалі нам Ружанскую аптэку, замак Сапегаў, санаторый Ружанскі, і ўсё гэта рабілі з беларускім каларытам, па-брэсцкi, з адкрытай душой.
Арганізавалі экскурсію па г. Брэсце, зачаравалі музейнай пакоем аптэкі № 3 г. Брэст, харызматычны ліхтаршчык, які штодня запальвае ліхтары на Савецкай вуліцу, пернікі прыгожы і ядомы, «срэбра» з манетным дваром і шмат іншага.
Абсалютна ва ўсіх хацелася яшчэ раз прыехаць у зялёны горад-прыгажун Брэст і пабадзяцца па алеях, разгледзець усе ліхтары (а яны розныя), пасядзець за кубкам кавы ва ўтульных вулічных кавы. Вырабіў уражанне і помнік - Тысячагоддзе Брэста, пабудаваны за кошт сродкаў горада і ахвяраванняў гараджан: пад заступніцтвам анёла-ахоўніка размешчаны фігуры гістарычных дзеячаў - князя валынскага Уладзіміра Васількавіча з Брэсцкай вежай ў руках, вялікага князя літоўскага Вітаўта з мячом і ў кароне і Мікалая Радзівіла Чорнага (з Бібліяй у руках, якую па яго ўказанні ў Бярэсце і надрукавалі). Разам з імі - зборны вобраз жыхароў горада: Маці, Летапісец і Салдат, невядомы абаронца Брэсцкая крэпасць.
Наведалі і Брэсцкую крэпасць - святыню ўсяго беларускага народа, сімвал адданасці Радзіме і вялікага гераізму нашага савецкага народа.
А далей нас чакалі і гасцінна сустракалі на турыстычнай базе Белага возера з музыкай, песнямі, жартамі, прымаўкамі калегі-берасцейцы. Гродзенцы прывезлі гасцінцы розных нацыянальнасцей і сонечны настрой.
Першы дзень сустрэчы быў напоўнены музычнымі прывітаннямі каманд. Гродзенцы распавялі свае навіны, якая адбылася за год у песнях, вершы, сцэнкі, а берасцейцы прадэманстравалі сваё адзінства, артыстызм, музычнасць.
Паміж інтэлектуальнымі заданнямі гучалі нумары мастацкай самадзейнасці, падрыхтаваныя работнікамі двух прадпрыемстваў. Каманды паказалі высокі ўзровень мастацкага ўвасаблення, тонкі гумар, арыгінальнасць, знаходлівасць, і, вядома ж, праз усе выступы чырвонай лініяй праходзіла любоў да прафесіі. Першы дзень скончыўся дыскатэкай, на якой танчылі ўсе, без выключэння!
Горн разбудзіў раніцай другі дзень удзельнікаў фэсту на зарадцы. А потым былі этапы спартыўнага тимбилдинга. Сфармавалі змешванне каманды і ў экстрэмальных умовах далі раскрыцца кожнаму чалавеку, яго магчымасцям, і вызначыць лідэраў. Гульня настолькі захапіў і падняў настрой, што людзі на некалькі гадзін вярнуліся ў шчаслівым дзяцінстве і забыўся пра ўсе праблемы і абмежаванні.
У фінішу каманды сталі згуртаваней, кожны ўдзельнік атрымаў ад гульні масу эмоцый і добры зарад энергіі для далейшай плённай працы.
Генеральны дырэктар РУП "Белфармацыя" Вячаслаў Гніцiй, в.а. генеральны дырэктара Гродзенскага РУП "Фармацыя" Таццяна Зарэцкая, генеральны дырэктар Брэсцкага РУП "Фармацыя" Алена Ламека адзначылі вялізнае значэнне фестывалю ў абмене вопыту, у дружбе, які зарадзіўся на такім форуме ў 2016 годе паміж кіраўніцтвам і работнікамі дзвюх «Фармацый» і што знайшлі працяг у прафесійнай і грамадскай дзейнасцi два прадпрыемствы.
Хто перамог? Дружба! Дадому гродзенцы павезлі выдатны настрой, незабыўныя ўражанні, сувеніры і непераадольнае жаданне да новых сустрэч.
