Адной з самых актуальных праблем навуковай медыцыны і практычнай аховы здароўя з'яўляюцца хваробы сістэмы кровазвароту (ХСК). Гэтыя хваробы займаюць асноўнае месца сярод усіх прычын смерці ў большасці эканамічна развітых краінах свету.
Як пастаўлена шматлікімі эпідэміялагічнымі даследаваннямі, сэрцава-судзінныя захворванні з'яўляюцца ў выніку розных фактараў рызыкі. І калі некаторыя з іх (спадчыннасць, век) не паддаюцца змене, іншых фактараў можна ўнікнуць шляхам змены звычак і ладу жыцця.
На думку адмыслоўцаў САЗ 1/3 зніжэнні смяротнасці ад сэрцава-судзінных захворванняў можа быць забяспечана за кошт развіцця лекавай тэрапіі і клінічных умяшанняў, тым часам як 2/3 зніжэнні смяротнасці забяспечыць змена звычак у ладзе жыцця, сярод якіх можна назваць правільнае харчаванне, кантроль за плынню гіпертанічнай хваробы, фізічныя практыкаванні і спыненне курэння. Адмыслоўцы САЗ падкрэсліваюць, што як для эканамічна развітых, гэтак і для краін у стадыі развіцця, самы практычны і найменш дарагі шлях прафілактыкі — гэта не медыцына, а здаровы лад жыцця.
На думку экспертаў САЗ, дадатная дынаміка ў роўні захворвання і смяротнасці з прычыны ХСК можа быць дасягнута толькі пры ўмове комплекснага ўплыву на фактары, што ўплываюць на стан здароўя насельніцтва. Зніжэнне захворвання і смяротнасці ад ХСК можна дасягнуць дзякуючы змене ладу жыцця і фактараў навакольнага асяроддзя, злучаных з захворваннямі, а таксама іх сацыяльных і эканамічных наступстваў.
Артэрыяльную гіпертэнзію (АГ) часта завуць «таямнічым і маўклівым забойцам». Таямнічым – таму, што ў большасці выпадкаў прычыны развіцця захворвання застаюцца невядомымі, маўклівым – таму, што ў многіх хворых захворванне працякае бессімптомна і яны не ведаюць пра наяўнасць у іх падвышанага артэрыяльнага ціску (АЦ), пакуль не разаўецца якое-небудзь ускладненне. Для таго, каб слушна вызначыць рызыку развіцця артэрыяльнай гіпертэнзіі і, як вынік ІХС, трэба ведаць і кантраляваць ровень свайго АД, а ў выпадку патрэбы прайсці абследаванне, якое дапаможа ўдакладніць парушэнні вугляводнага і тлушчавага памену і ступень паразы органаў-мішэняў (пасудзіны, сэрца, ныркі, галаўной мозг).