Рана ці позна мы ўсе старэем. Гэта непазбежна. Аднак у старасці ёсць свае перавагі: досвед, мудрасць, павага дзяцей і ўнукаў, сацыяльная абарона. Менавіта дзякуючы сацыяльнай абароне пажылых людзей і ўзнікла свята пад канец XX стагоддзя.
У 1970-х гадах навукоўцы прыйшлі да высновы пра тое, што насельніцтва Зямлі імкліва старэе, а таму патрэба забеспячэння пажылым людзям годнай старасці стала праблемай агульнасусветнага маштабу.
У 1982 годзе ў Аўстрыі, у Вене, прайшла першая Сусветная асамблея па праблемах старэння. Дэлегаты розных краін падзяляліся практыкай устройства жыццю сваіх пажылых людзей і пераймалі ноу-хау ў жыцці іншых дзяржаў. Пытанні пенсіі, здароўя, вольнага часу і працы важныя ў кожным кутку міру. 4 снежня 1990 года Генеральная Асамблея ААН у сваёй рэзалюцыі 45/106 пастанавіла лічыць 1 кастрычніка Міжнародным днём пажылых людзей (International Day of Older Persons).
Калі верыць прагнозам спецыялістаў, да 2050 года ўпершыню за ўсю гісторыю чалавецтва людзі старэй за 60 гадоў у свеце апынуцца шматлічай за дзяцей. Усё гэта сведчыць пра тое, што патрэбам і праблемам многіх пажылых людзей трэба надаваць адменную ўвагу. Не меней важным з'яўляецца і тая акалічнасць, што большасць мужчынаў і кабет сталага веку могуць і далей уносіць найважны ўклад у функцыяванне грамадства, калі ім будуць гарантаваны для гэтага адпаведныя ўмовы.