Мы працягваем серыю апавяданняў , прысвечаных Дню Вялікай Перамогі і 80-годдзю вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Выдатную гісторыю расказала нам намеснік аптэкі №131 г.Гродна Каленік Алена Сяргееўна.
Мой стрыечны дзядуля, Маручак Міхаіл Ільіч, нарадзіўся ў 1923 годзе ў вёсцы Аляксееўка, Брагінскага раёна, Палескай вобласці, Беларускай ССР.
Вялікая сям'я, у якой было пяцёра дзяцей, рана засталася без бацькі. Усе нягоды ляглі на плечы маці і старэйшых сыноў. У памяці засталіся вельмі галодныя даваенныя гады. У 1938 годзе старэйшага брата Серафіма прызвалі ў войска, у 1939 годзе на ваенную службу забралі сярэдняга – Івана. А Міхасю разам з маці і двума малодшымі братамі прыйшлося перажыць усе жахі нямецкай акупацыі. За дапамогу партызанам быў спалены малодшы брат Уладзімір.
У лістападзе 1943 года пасля вызвалення Брагінскага раёна Міхаіл добраахвотна пайшоў на фронт. Браў удзел у вызваленні Беларусі, Літвы, Усходняй Прусіі, быў паранены. Служыў на I Беларускім фронце, старшы радыст 52 Асобнай пражэктарнай роты. Ім запеленгавана каля 100 фашыскіх самалётаў, з якіх 68 асветлена. Вайну скончыў у Нямеччыне, дзе служыў да 1947 гады ў званні гвардыі сяржанта. Узнагароджаны Ордэнам Айчыннай вайны I ступені, медалём «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945гг.», медалём «За баявыя заслугі» (2), медалём «За ўзяцце Берліна», медалём «За вызваленне Варшавы».
Пасля вайны Міхаіл Ільіч вярнуўся ў родную вёску Аляксееўка. Скончыў Мазырскі педагагічны тэхнікум, а затым Гомельскі педінстытут. Пяцьдзесят адзін год (з 1952 па 2003 г.) працаваў настаўнікам хіміі і біялогіі ў Аляксееўскай сярэдняй школе.